جامعه شناسی روسپی گری

مطالعه ی سیر تاریخی فحشا ، نشان دهنده ی آن است که این پدیده، از کهن ترین انحرافات بشری است و از دیرباز به عنوان یک واقعیت اجتماعی وجود داشته است. با این حال ، تحقیقات علمی اندکی درباره ی آن صورت گرفته است بطوریکه طبق گفته ابینگهاوس :  روسپی گری گذشته ی طولانی اما تاریخچه ای کوتاه دارد. مقدمه ای از کتاب جامعه شناسی روسپی گری را می خوانیم.

 

در واقع روسپی گری ، تاریخی به قدمت پدرسالاری دارد و از موقعی که بشر با کاشت ، داشت و برداشت در زراعت، زمین داری و برده داری آشنا شد و نقش زنان از وجه تولیدی به وجهی برای ارضای امیال جنسی مردان تبدیل شد و منابعی مثل زر و زور و زمین بعنوان منابع کمیاب شناخته شد، روسپی گری کارکرد تجاری پیدا کرد و این تجارت تلخ بشری، پدیدار گشت.

 

در اقوام ابتدایی، روسپی گری ، موضوعیت نداشت و زن به رسم مهمان نوازی به مهمان رهگذر به دلایل مختلف از جمله دور نگاه داشتن چشم حسد و بلا پیشکش می شد. روسپی گری با شأن و کارکرد قدسی که مختص قدرت مرموز باروریبه نفع اجتماع بود در دوران باستان کلاسیک وجود داشت.

 

بنابر نظر ویل دورانت، هر زن بابلی حداقل یک بار در طی عمر خود در معبد «میلیتا» تسلیم مردی بیگانه می شد، و پول و سکه دریافتی از هم خوابگی با او را به خزانه ی معبد تحویل می داد. اغلب اوقات در مصر ، هند و آسیای غربی، لغزش از فحشای مذهبی به فحشای قانونی رخ می داد. در میان یهودیان هم روسپیانی بودند که برای به دست آوردن پول کار می کردند.

 

در یونان به خصوص در شهرهای ساحلی و جزایر آن، معبدهایی بود که در آنها دختران جوان، پذیرنده ی بیگانگان بودند و پول حاصل از هم خوابگی به کیش روحانیان اختصاص می یافت و بطور غیرمستقیم صرف نگهداری آنان می شد. در قرون وسطی، آنچنان بی بند و باری آزادانه ای وجود داشت که به دختران شادی آفرین نیازی نبود، اما هنگامی که خانواده طبقه متوسط در اجتماع بورژوایی استقرار یافت و تک همسری امری سخت شد، لازم آمد که مرد خارج از کانون خانواده در پی شاد باشد.